پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«یکی دیگر ازپارادوکس‌های تکان دهنده این است که در دوره بعد جنگ یکی از افراطی‌ترین امواج خصوصی سازی در دستور کار قرار گرفت، اما تصدی گری حکومت نسبت به دوره جنگ بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته بود. با این حال نام دولت جنگ را دولت سوسیالیستی نامیده اند و دوره بعدی که میزان مداخله دولت در اقتصاد را افزایش داده است بازار گرا نامیده می‌شوند.»

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: به مسئولان بانک مرکزی باید گوشزد کرد که نباید تحت عنوان هدفگذاری تورمی، نرخی را تعیین کرد که در درجه اول با استمرار سیاست‌های نادرست کنونی امکان پذیر نیست و حتی اگر محقق هم شود، ایران همچنان در زمره ده اقتصاد با بالاترین نرخ تورم در دنیا، باقی خواهد ماند. تا زمانی که بانک مرکزی قادر و مایل به کاهش ضریب فزاینده و مهار زیاده خواهی‌های بانک‌های خصوصی نباشد، اقتصاد ایران روی آرامش نخواهد دید.

اگر پایه‌گذار نامه‌نگاری به روسای‌جمهور، گروهی از اقتصاددانان طیف «نهادگرا» نباشند، حتما پای ثابت بیشتر نامه‌نگاری‌ها بیش از یک دهه گذشته همین گروه اقتصاددانان با گرایش فکری منتسب به نهادگرایی هستند، اقتصاددانانی که پایگاه اصلی آن‌ها دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و البته موسسه دین و اقتصاد است.شاه بیت هر آنچه اقتصاددانان نهادگرا پیشنهاد کرده بودند،دخالت دولت و نهادهای حاکمیتی برای حل مشکلات اقتصادی کشور بود.موضوعی که سبب شد،سیل نقدهای اقتصاددانان طیف اقتصاد آزاد به سوی آن ها سرازیر شود که هر آنچه شما توصیه می کنید در طول چهار دهه گذشته بارها امتحان شده و اگر بنا بود،دولت در اقتصاد ایران معجزه کند،امروز نتیجه ای بهتر گرفته بودیم.

اگر پایه‌گذار نامه‌نگاری به روسای‌جمهور، گروهی از اقتصاددانان طیف «نهادگرا» نباشند، حتما پای ثابت بیشتر نامه‌نگاری‌ها بیش از یک دهه گذشته همین گروه اقتصاددانان با گرایش فکری منتسب به نهادگرایی هستند، اقتصاددانانی که پایگاه اصلی آن‌ها دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و البته موسسه دین و اقتصاد است.پیش از این اقتصاددان ها به صورت منسجم نامه ای به روسای دولت ننوشته بودند و نقدهای خود را به دولت بیشتر در قالب میزگرد،مناظره یا طرح در رسانه ها به گوش روسای دولت های قبلی رسانده بودند.(مثل نقدهایی که به سیاست های تعدیل ساختاری در دولت اول هاشمی رفسنجانی مطرح کردند).اما دولت احمدی نژاد چون متفاوت عمل می کرد و عمدتا هم توجهی به پیشنهادها و رهکارهای علم اقتصاد برای اداره اقتصاد کشور نداشت،اقتصاددانان را برآن داشت تا به او نامه بنویسند.نامه هایی که بی جواب ماند و به تدریج تبدیل به مطالبه نزد افکار عمومی شد.

نگاهی به اقتصاد ایران از دوران جنگ تا امروز نشان می دهد که بخش های غیر مولد که واردکنندگان و واسطه ها در آن نقش داشته اند بیشترین رونق را به خود اختصاص داده اند.